Samoobrona

Z RPedia

Samoobrona RP jako partia polityczna przez wiele lat była fenomenem na polskiej scenie politycznej. Do 2000 r. pod nazwą Przymierze Samoobrona, partia polityczna założona w 1993 jako polityczna reprezentacja Związku Zaw. Rolników „Samoobrona” (zarejestrowanego 1991); [1]

Andrzej Lepper był szefem zarówno partii jak i związku od momentu ich powstania. Szef partii wybierany jest przez Kongres. Struktura Samoobrony RP charakteryzuje się jednak wyjątkowo dużymi uprawnieniami przewodniczącego, co zbliża ją do partii typu wodzowskiego.

Samoobrona jest organizacją społ.-zaw. wywodzącą się ze wsi; określa się jako ruch nar.-lud., prosocjalny; w zależności od potrzeb są eksponowane działania typowe dla partii polit. (udział w wyborach parlamentarnych i prezydenckich) lub dla ruchu związkowego (manifestacje, blokady, udział w rozmowach z rządem jako związek); w kwestiach gosp. populistyczna, eurosceptyczna; w wyborach parlamentarnych 1993 i 1997 partia nie uzyskała mandatu poselskiego ani senatorskiego, 2001 zdobyła 10,2% głosów i 53 mandaty w sejmie oraz 2 w senacie, w wyborach do Parlamentu Eur. 2004 — 10,9% (6 mandatów), w wyborach 2005 — 11,4% głosów i 56 mandatów w sejmie oraz 3 w senacie; W maju 2006 Samoobrona RP weszła do rządu, tworząc koalicję z PiS oraz LPR. Członkowie partii objęli kierownictwa resortów: rolnictwa i rozwoju wsi (Andrzej Lepper), budownictwa (Antoni Jaszczak, następnie Andrzej Aumiller) oraz pracy i polityki społecznej (Anna Kalata). W lipcu 2007 Andrzej Lepper został odwołany ze stanowiska wicepremiera i ministra rolnictwa i rozwoju wsi, a miesiąc później rozpadła się rządowa koalicja z PiS. V 2006–VIII 2007 w koalicji rządowej z PiS i LPR; po przedterminowych wyborach parlamentarnych X 2007 (1,5% głosów) poza parlamentem; partii i całemu ruchowi przewodniczył do 2011 A. Lepper; od 2012 formalnie nie istnieje (członkowie partii przeszli do utworzonej w 2010 przez A. Leppera partii Samoobrona — do 2011 działającej pod nazwą Nasz Dom Polska — Samoobrona Andrzeja Leppera).[2]

Klub Parlamentarny Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej

41 posłów (stan na koniec kadencji)[3]

Afera gruntowa[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]