Lew Rywin
Lew Rywin urodził się w 1945 roku w ZSRR. Dzieciństwo spędził na Syberii. W 1959 roku - w ramach repatriacji - jego rodzina wróciła do Polski, by trzy lata później wyjechać do USA. Tam Rywin ukończył Tiden High School N.Y. (1962-1965). Po powrocie do Polski studiował na Uniwersytecie Warszawskim na Wyższym Studium Języków Obcych i w Instytucie Lingwistyki Stosowanej. Następnie pracował m.in. jako wicedyrektor Interpressu - istniejącej w PRL propagandowej agendzie rządowej.
Producent filmowy. Założyciel i właściciel studia produkcyjnego "Heritage Film". Prezes zarządu Telewizji Canal + (z funkcji tej ustąpił na początku roku 2003, po ujawnieniu tzw. "afery Rywina"). Studiował w Tilden High School N.Y. w USA (1962-65), na Uniwersytecie Warszawskim (1965-69) oraz Wyższym Studium Języków Obcych i w Instytucie Lingwistyki Stosowanej (1972). W latach 1983-89 był dyrektorem Agencji "Poltel". Od 1989 do 1991 roku był zastępcą Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji. W latach 1983-91 pracował jako producent wykonawczy około dwudziestu pełnometrażowych filmów fabularnych i seriali telewizyjnych, zrealizowanych we współpracy z firmami produkcyjnymi Europy Zachodniej lub amerykańskimi.[1]
W grudniu 2002 został bohaterem tzw. "afery Rywina", której skutkiem były m.in. poważne zmiany na polskiej scenie politycznej (w tym m.in. upadek rządu Leszka Millera). Sam Rywin został w grudniu 2004 uznany winnym "pomocnictwa w płatnej protekcji" i skazany na 2 lata więzienia oraz 100 tys. zł grzywny. 18 kwietnia 2005 rozpoczął odbywanie wyroku, 14 listopada 2006 po odbyciu ponad połowy kary opuścił więzienie.[2][3]
Przypisy