Pakt migracyjny
Komisja Europejska przedstawiła nowy pakt o migracji i azylu we wrześniu 2020 r. w celu znalezienia długoterminowych i zrównoważonych rozwiązań w obszarze zarządzania migracją. Pakt zapewni ramy prawne, które równoważą odpowiedzialność państw członkowskich i solidarność między nimi w ramach kompleksowego podejścia do skutecznego i sprawiedliwego zarządzania migracją. Pakt zakłada, że solidarność będzie obowiązkowa, ale relokacja dobrowolna. Kraje członkowskie, będą mogły odmówić przyjęcia migrantów, wykazując, że same obecnie zmagają się z presją migracyjną lub w niedalekiej przeszłości przyjęły wielu imigrantów. W takiej sytuacji mogą zdecydować, że wolą zapłacić do budżetu UE, aby pomóc innym państwom, które przyjęły migrantów - po 20 tys. euro za każdą osobę. W ramach solidarności państwa mogą też pomoc państwu granicznemu, np. poprzez wysłanie sprzętu, specjalistów itp., jeśli to państwo wyraziłoby na to zgodę.Kraje pierwszego kontaktu otrzymają znacznie większe uprawnienia do odsyłania migrantów do krajów pochodzenia. W tym celu KE zintensyfikowała współpracę z państwami trzecimi, podpisując kolejne porozumienia opierające się głównie na tej zasadzie, że Bruksela przekazuje pieniądze w zamian za utrzymanie migrantów w granicach danego państwa. Umowy w tym zakresie zostały podpisane już z Tunezją, negocjowane są z Egiptem i innymi krajami Afryki.Teraz pakt muszą formalnie przyjąć państwa członkowskie oraz europosłowie, co ma nastąpić w pierwszych miesiącach przyszłego roku, za prezydencji belgijskiej.22.12.2023 r.[1][2] 21 grudnia 2023 r.
Osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę porozumienie polityczne w sprawie paktu o migracji i azylu stanowi istotny przełom na drodze do opracowania wspólnego systemu zarządzania migracją w UE.
Porozumienie dotyczy pięciu kluczowych wniosków ustawodawczych objętych paktem. Są nimi:
- rozporządzenie w sprawie kontroli przesiewowej: ustanawiające jednolite przepisy dotyczące identyfikacji obywateli państw trzecich po ich przybyciu, a tym samym zwiększające bezpieczeństwo w strefie Schengen.
- rozporządzenie Eurodac: dotyczące utworzenia wspólnej bazy danych obejmującej dokładniejsze i kompletniejsze dane, aby wykrywać przypadki niedozwolonego przemieszczania się.
- rozporządzenie w sprawie procedur azylowych: zwiększające szybkość i skuteczność procedur azylowych, procedur powrotu i procedur granicznych.
- rozporządzenie w sprawie zarządzania azylem i migracją: ustanawiające nowy mechanizm solidarności między państwami członkowskimi w celu zrównoważenia obecnego systemu, w ramach którego kilka państw odpowiada za zdecydowaną większość wniosków o udzielenie azylu. Rozporządzenie to obejmuje również jasne przepisy dotyczące odpowiedzialności za wnioski o udzielenie azylu.
- rozporządzenie w sprawie reagowania na sytuacje kryzysowe i spowodowane działaniem siły wyższej: gwarantujące gotowości UE do radzenia sobie z sytuacjami kryzysowymi w przyszłości, w tym z instrumentalizacją migrantów.[3]
Pakt migracyjny przyjęty przez kolejny organ Unii.
08-02-2024 Pakt migracyjny został zatwierdzony przez ambasadorów unijnych krajów .Teraz pakt zostanie przesłany Parlamentowi Europejskiemu do zatwierdzenia.[4]
- ↑ https://www.prawo.pl/samorzad/pakt-migracyjno-azylowy,524623.html
- ↑ https://forsal.pl/swiat/unia-europejska/artykuly/9386224,pakt-migracyjny-negocjatorzy-pe-ke-i-rady-ue-osiagneli-porozumienie.html
- ↑ https://poland.representation.ec.europa.eu/news/pakt-o-migracji-i-azylu-jest-porozumienie-2023-12-21_pl
- ↑ https://forsal.pl/swiat/unia-europejska/artykuly/9386224,pakt-migracyjny-negocjatorzy-pe-ke-i-rady-ue-osiagneli-porozumienie.html