Palikotyzacja

Znaczenie: proces zwulgarnienia języka używanego w wypowiedziach publicznych. Palikotyzacja to synonim wulgarności, chamstwa, brutalności zwłaszcza wobec kobiet, ale i prezydenta. Polska demokracja na tym cierpi, jesteśmy wszyscy więźniami tego. Zamiast mówić o rzeczach poważnych, mówimy, kto ile wódki wypił, czy o czyimś życiu seksualnym

Tymochowicz o Palikocie

17.12.2008 r. Piotr Tymochowicz w wywiadzie dla portalu wp.pl wyjaśnia, czym jest jego zdaniem „palikotyzacja”. W jego ujęciu to „trend jak najbardziej pozytywny, obrazujący odwagę cywilną, bezkompromisowość, pełną, kontrowersyjną transparencję oraz coś czego nigdy dotąd w komunikacji politycznej nie było - nazywanie rzeczy po imieniu”. Zdaniem Tymochowicza medialność posła Palikota świadczy o dużym zapotrzebowaniu społecznym na tego typu osobowości i tego rodzaju sposób komunikacji, może antydyplomatyczny, ale prawdziwy. Tymochowicz uważa także, że poseł Palikot – ze względu na rozpoznawalność ma spore szanse w przyszłych wyborach. Specjalista nie chce jednak oceniać zachowań posła.

Palikotyzacja - proces występujący w PO.

Opis zjawiska.Odkrycia zjawiska palikotyzacji dokonał przewodniczący SLD Grzegorz Napieralski, o czym poinformował środowisko naukowe w dniu 27.07.2008 na swoim blogu, w notce pod tytułem: "Palikotyzacja Platformy Obywatelskiej postępuje z siłą huraganu". Platforma Obywatelska mówi, że nie stoi za palikotyzacją. PO wyznacza ludzi, aby podtrzymywali to zjawisko, które podnosi sondaże tej partii. Palikotyzacja to czysty "PR" tej partii i samego szefa PO Donalda Tuska. Uważam, że palikotyzacja jest kierowana z Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. To opłaca się Tuskowi i Platformie.

Bogdan Dziobkowski: Pełzająca palikotyzacja

Poseł Palikot stał się dla pewnej części naszego społeczeństwa rodzajem duchowego przewodnika, wzorem, który należy naśladować. Po insynuacjach Janusza Palikota, że to pijany Lech Kaczyński był odpowiedzialny za katastrofę smoleńską, i po publicznym nawoływaniu do rozgrzebywania grobów, w obrębie PO pojawiły się głosy wyzywające do usunięcia posła z Biłgoraja z partii. Ten zagroził, że jeśli do tego dojdzie, to założy własne ugrupowanie polityczne. Prognozował, iż zyska ono poparcie milionów Polaków. W etyce, podobnie jak w fizyce, obowiązuje zasada grawitacji. Gdy ktoś traci podparcie w postaci pewnych elementarnych zasad, zaczyna spadać i robi to coraz szybciej. Mechanizm ten wręcz modelowo zadziałał w przypadku posła Palikota.Początki jego polityczno-medialnej kariery były w złym guście, ale w gruncie rzeczy dość niewinne. Oto pochodzący z Biłgoraja producent tanich win musujących, by zwrócić na siebie uwagę, zaczął pokazywać się w mediach z raczej rzadko używanymi w publicznych dyskusjach gadżetami: a to przyniósł na konferencję prasową świński ryj, a to wymachiwał przed kamerami gumowym penisem. W dużej części społeczeństwa budziło to niesmak, ale była pewna grupa, która między meczem piłkarskim a koncertem disco polo wyraźnie się tym ekscytowała. Jednak epatowanie różnymi dziwactwami szybko się nudzi. By nie wypaść z medialnego obiegu, Palikot musiał przełamywać kolejne bariery, już nie tyle estetyczne, ile etyczne. W ten sposób, spadając coraz szybciej, sięgnął poziomu hieny cmentarnej: zaczął politycznie żerować na zwłokach tragicznie zmarłego prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Wszystkie te ekscesy były szeroko relacjonowane przez media. Palikot stał się jednym z najbardziej rozpozna- walnych uczestników polskiego życia publicznego, a część społeczeństwa – głównie ta młodsza, bezkrytyczna wobec tego, co zobaczy w telewizji – mniej lub bardziej świadomie zaczęła jego zachowania traktować jako wzór uprawiania polityki. Powstał nowy paradygmat.

Sztukmistrz z Lublina, czyli nowy wymiar palikotyzacji

Mowa o sztukmistrzu z Lublina, jednak nie tego z Platformy Obywatelskiej, ale bohatera powieści Isaaca Bashievisa Singera. Współczesny bohater mediów posełJanusz Palikot, podobnie jak Jasza Mazur, także zasłynął dzięki niezłym numerom i sztuczkom, o których co pewien czas jest bardzo głośno.Nic dziwnego, że ukuto od razu odpowiednie pojęcie -_ palikotyzacja . Nie trzeba było długo czekać na osobista wykładnię samego Palikota: _ Mnie, jako ojcu duchowemu tego pojęcia, wypadałoby precyzyjnie je zdefiniować... I tak też czynię: palikotyzacja to multimedialna forma przekazu używana do prezentacji ważnych spraw społecznych _ - wyjaśnia Palikot._ Jej istotą jest używanie silnych hiperboli, z zastosowaniem narzędzi i zasad komunikacji współczesnych mediów! Przejaskrawianie służące zwracaniu uwagi na sprawy, które rzadko dostrzegamy lub których dostrzegać __ nie wypada.