Marcin Kierwiński

Z RPedia

Marcin Kierwiński to polski polityk i samorządowiec, związany z PO. Klub Parlamentarny Koalicja Obywatelska - Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni. Członek PO od 2001 r. Poseł od 2011 r. (VII-X kadencja). Urodził się 22 sierpnia 1976 w Warszawie.[1]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych (w 2001) oraz Inżynierii Produkcji (w 2002) Politechniki Warszawskiej. W 2003 ukończył studia podyplomowe w Instytucie „Orgmasz".[2]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego małżonką jest Agnieszka Gierzyńska-Kierwińska,[3] która jest samorządowcem. Ukończyła politologię i studiowała także administrację publiczną oraz marketing. Od 14 lat jest koordynatorem zespołu w Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji oraz koordynatorem zespołu programu eTwinning. Mają razem trójkę małych dzieci: dwie córki w wieku 8 i 6 oraz niespełna 5-letniego syna.[4]

Jego ojcem jest Andrzej Kierwiński: pułkownik Ludowego Wojska Polskiego, a potem Sił Zbrojnych RP, który w 1999 r. został generałem brygady. W archiwach można prześledzić ścieżkę jego kariery, zwieńczonej w 1999 r. stopniem generalskim, który nadał mu prezydent Aleksander Kwaśniewski. Ojciec posła PO był w służbie wojskowej od 1970 r. do 2003 r. Już w 1979 r. trafił do Sekretariatu Komitetu Obrony Kraju – komórki kluczowej w systemie militarnym PRL-u.– W KOK-u podejmowano wszystkie najistotniejsze decyzje dotyczące obronności PRL-u, doktryny militarnej państwa. KOK stanowił wąskie grono wtajemniczonych – powiedział nam historyk dr Lech Kowalski. – Na forum KOK-u omawiano to, co chciano ukryć przed wszystkimi innymi ludźmi władzy – wyjaśnił historyk.Co więcej, jak wynika z akt gen. Kierwińskiego, jeszcze w latach 70. ulokowano go w Sekretariacie KOK-u, w oddziale zajmującym się obiektami specjalnymi. Oddział ten był jednym z najistotniejszych ogniw w strukturze KOK-u.Ojciec posła PO pozostał w oddziale KOK-u do 1989 r., stale awansując. W 1980 r. został wysłany do ZSRS na kurs specjalistyczny. Przez 20 lat był w PZPR-ze. Udzielał się m.in. jako członek partyjnej egzekutywy.[5]

Oświadczenie majątkowe[edytuj | edytuj kod]

Posiada ok. 40 tysięcy złotych oszczędności. Jest właścicielem mieszkania o wielkości 35 m2, wartego ok. 350 tysięcy złotych. Posiada również działkę rekreacyjną z domkiem, którą wycenił na ok. 250 tysięcy złotych. W ubiegłym roku z Kancelarii Sejmu przyjął uposażenie w wysokości 193 248 pl, oraz dietę poselską w wysokości 45 679,92 zł. Porusza się on samochodem Ford S-MAX z 2018 roku (wartość ok. 90 tysięcy złotych). Poseł Kierwiński ma zaciągnięty 30-letni kredyt na zakup mieszkania (saldo na 1 stycznia 2023 - ok. 460 tys. złotych, przy wpłaconych już 601 400 zł). Ponadto pożyczył z Sejmu 40 tysięcy złotych, gdzie do końca ubiegłego roku pozostało mu do spłaty jeszcze 27 200 zł (gdzie zobowiązany jest do pełnego jej uiszczenia do końca tej kadencji).[6]

Kariera zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

Pracował w firmie Optimus oraz Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej. W l. 2001-2007 pracował w EADS PZL jako samodzielny referent ds. organizacji i zarządzania, a następnie kierownik działów informatycznych. W 2007 r. wiceprezes IF MAX FILM. W l. 2007-2010 wiceprezes Mazowieckiego Portu Lotniczego Warszawa-Modlin. Zasiadał w radach nadzorczych Polskiego Konsorcjum Finansowego oraz spółki Kaskada. Działalność społeczną i polityczną zaczął jeszcze pod koniec lat 90. od Ruchu Społecznego AWS, a następnie Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W swojej obecnej partii, a więc Platformie Obywatelskiej, jest od początku jej powstania, czyli od 2001 r. W następnym roku bezskutecznie próbował się dostać do Rady Miasta st. Warszawy. Przez pięć lat od 2005 r. kierował kołem PO w Wilanowie, a potem pełnił tę samą rolę na Ursynowie. Szybko trafił też do rady krajowej partii, a następnie wybrano go na sekretarza mazowieckiego regionu. Od 2006 r. zaangażowany w działalność samorządową: w l. 2006-2010 radny Rady m.st. Warszawy, w l. 2010-2011 radny i wicemarszałek Sejmiku Województwa Mazowieckiego. W 2015 r. był szefem gabinetu politycznego premierki Ewy Kopacz. W 2016 r. Kierwiński znalazł się w zarządzie krajowym Platformy, a niedługo później zaczął przewodniczyć strukturom partii w Warszawie. Cztery lata później objął funkcję sekretarza generalnego PO. W IX kadencji wiceprzewodniczący klubu parlamentarnego KO, wiceprzewodniczący Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii oraz członek Komisji Finansów Publicznych. W kwietniu 2021 r. wnioskował np. o rozwiązanie podkomisji smoleńskiej i przeznaczenie pieniędzy na walkę z COVID-19.Zajmował się też wraz z Krzysztofem Brejzą i Cezarym Tomczykiem wyjaśnianiem afery wokół spółki Srebrna. Kiedy w związku z tym złożyli zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez Jarosława Kaczyńskiego, ten pozwał ich o naruszenie dóbr osobistych.[7]

Sprawy wewnętrzne i administrację Donald Tusk w swoim trzecim rządzie powierzył Marcinowi Kierwińskiemu – żelaznemu sekretarzowi generalnemu PO, do którego ma pełne zaufanie.[8]

Marcin Kierwiński Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji[edytuj | edytuj kod]

15.12.2024 r. Do kierownictwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji dołączyli sekretarz stanu Czesław Mroczek, sekretarz stanu Tomasz Szymański, sekretarz stanu Wiesław Szczepański oraz podsekretarz stanu Wiesław Leśniakiewicz. [9] 22.12.2023 Maciej Duszczyk został nowym podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Akt powołania, podpisany przez premiera Donalda Tuska, wręczył dziś, 22 grudnia br. minister Marcin Kierwiński. Nowy wiceminister będzie odpowiadał za kwestie międzynarodowe oraz politykę migracyjną.[10]

20 grudnia br. sekretarz stanu w MSWiA Tomasz Szymański wręczył powołania 11 nowym wojewodom. Wojewodów powołał premier Donald Tusk na wniosek ministra Marcina Kierwińskiego. Na urząd wojewody zostali powołani:

  • Michał Sztybel – powołany na urząd wojewody kujawsko-pomorskiego;
  • Dorota Ryl – powołana na urząd wojewody łódzkiego;
  • Marek Wójcik – powołany na urząd wojewody śląskiego;
  • Monika Jurek – powołana na urząd wojewody opolskiego;
  • Radosław Król – powołany na urząd wojewody warmińsko-mazurskiego;
  • Józef Bryk – powołany na urząd wojewody świętokrzyskiego;
  • Adam Rudawski – powołany na urząd wojewody zachodniopomorskiego;
  • Teresa Kubas-Hul – powołana na urząd wojewody podkarpackiego;
  • Jacek Brzozowski – powołany na urząd wojewody podlaskiego;  
  • Beata Rutkiewicz – powołana na urząd wojewody pomorskiego;
  • Krzysztof Komorski – powołany na urząd wojewody lubelskiego.[11]

19.01.2024 minister Marcin Kierwiński wręczył generałowi brygady SG Robertowi Baganowi powołanie na stanowisko komendanta głównego Straży Granicznej. Nowy komendant główny SG został powołany przez premiera Donalda Tuska z dniem 20 stycznia 2024 r.[12]

01.02.2024 W Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji ruszają prace nad stworzeniem kompleksowej, odpowiedzialnej i bezpiecznej strategii migracyjnej Polski na lata 2025-2030. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, harmonogram działań przedstawił wiceminister Maciej Duszczyk, który w MSWiA odpowiada za kwestie międzynarodowe oraz politykę migracyjną. Proces przyjmowania strategii zakończy się przed objęciem przez Polskę prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.[13]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]