Aleksander Smolar
Aleksander Smolar - politolog, prezes Fundacji im. Batorego. Jest członkiem International Forum Research Council (Waszyngton) oraz Institute of Human Sciences (Uniwersytet Bostoński). Aleksander Smolar urodził się w 10.12.1940 roku w Białymstoku. Pochodzi z rodziny o korzeniach żydowskich. Jego ojciec, Grzegorz (Hersz) Smolar, był działaczem komunistycznym, a matka - Walentyna Najdus-Smolar - była profesorem w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk.[1][2][3][4]
W 1964 roku ukończył studia na Wydziale Ekonomii Politycznej i Socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów pracował na uczelni jako asystent wykładowcy żydowskiego pochodzenia Włodzimierza Brusa (Beniamina Zylbergera). Aleksander Smolar był członkiem Związku Młodzieży Polskiej (1954-1957), Związku Młodzieży Socjalistycznej (1958-1964), Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Został wyrzucony z PZPR, ponieważ wyraził publiczny sprzeciw wobec wydalenia z partii Leszka Kołakowskiego. Uczestnik wydarzeń marcowych w 1968 r. został aresztowany. Po opuszczeniu więzienia w 1969 roku wyjechał za granicę. Przebywał we Włoszech, w Wielkiej Brytanii i Francji. Politolog, publicysta, działacz polityczny, zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Nauk o Człowieku (Institut für die Wissenschaften vom Menschen) w Wiedniu; członek International Forum Research Council w Waszyngtonie; członek Rady Dyrektorów Institute for Human Sciences przy Boston University; w latach 1989-1990 - doradca ds. politycznych premiera Tadeusza Mazowieckiego, w latach 1992-1993 - doradca ds. polityki zagranicznej premier Hanny Suchockiej. Prezes Fundacji Batorego od 1990 roku.