Danuta Hübner: Różnice pomiędzy wersjami
(opis osoby) |
m (uzupełnienie) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:2018-07-04 Danuta Hübner, MEP -0686.jpg|mały|Danuta Hübner]] | |||
polska ekonomistka i polityk, urodzona 8 kwietnia 1948 w Nisku. Z domu Młynarska, dziadek Józef Młynarski (rocznik 1897) 1 października 1944 r., wstąpił do bezpieki,do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Nisku. Już półtora miesiąca później był kierownikiem tamtejszej Sekcji Śledczej. Ojciec Ryszard Młynarski (rocznik 1923 r.)We wrześniu 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Z jej ramienia organizował posterunek MO w Pysznicy koło Niska. Następnie, przez prawie rok - od listopada 1944 r. służył w LWP. W lipcu 1945 r. Ryszard Młynarski zatrudnił się jako „oficer” śledczy PUBP w Nisku. W lipcu 1946 r., czyli już po śmierci Józefa Młynarskiego, przejął obowiązki szefa niżańskiego UB, zastępując przeniesionego do PUBP w Krośnie Stanisława Supruniuka. Po rocznym kierowaniu PUBP w Nisku, w październiku 1947 r. Ryszard Młynarski został przeniesiony do PUBP w niedalekim Jarosławiu, też na stanowisko „oficera” śledczego.<ref>https://www.tysol.pl/a30869-tylko-u-nas-tadeusz-pluzanski-danuta-corka-ubeka</ref> W latach 1988–1990 odbywała staż w ramach stypendium Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1994 w Centre for European Studies na Uniwersytecie Sussex. Wykładała na California State University w San Jose. W latach 70. przebywała na stypendium w madryckim Universidad Autonoma. W pierwszej połowie lat 90. przewodniczyła Społecznej Radzie Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania. W latach 1970–1987 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od tego czasu pozostaje bezpartyjna. Należała do Stowarzyszenia „Ordynacka”. W 1994 została doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki ds. społecznych, a od 1 lipca 1994 do 15 października 1996 pełniła funkcję wiceministra przemysłu i handlu. W 1996 współorganizowała nowo utworzony Urząd Komitetu Integracji Europejskiej. W 1997 otrzymała propozycję prowadzenia Kancelarii Prezydenta RP [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]], funkcję tę pełniła do 1998. Jesienią tego samego roku została zastępcą sekretarza wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej (agendy ONZ), od 2000 do 2001 pełniła zaś funkcję sekretarza wykonawczego (w randze zastępcy sekretarza generalnego ONZ). Po wyborach parlamentarnych w 2001 zastąpiła Jacka Saryusza-Wolskiego na stanowisku sekretarza KIE i szefa UKIE, mianowano ją również wiceministrem spraw zagranicznych. Po referendum akcesyjnym z czerwca 2003 została ministrem-członkiem Rady Ministrów. Przez półtora roku reprezentowała Polskę w Konwencie Europejskim. W 2009 została kandydatką [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] w wyborach do PE jako lider listy w okręgu Warszawa. Mandat eurodeputowanej uzyskała z wynikiem 311 018 głosów. Przyjmując mandat, złożyła rezygnację z członkostwa w Komisji Europejskiej. 20 lipca 2009 została przewodniczącą Komisji Rozwoju Regionalnego w PE. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich.<ref>https://pl.wikipedia.org/wiki/Danuta_H%C3%BCbner</ref>W 1971 zawarła związek małżeński. Ma dwie córki – Ewę i Karolinę. | polska ekonomistka i polityk, urodzona 8 kwietnia 1948 w Nisku. Z domu Młynarska, dziadek Józef Młynarski (rocznik 1897) 1 października 1944 r., wstąpił do bezpieki,do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Nisku. Już półtora miesiąca później był kierownikiem tamtejszej Sekcji Śledczej. Ojciec Ryszard Młynarski (rocznik 1923 r.)We wrześniu 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Z jej ramienia organizował posterunek MO w Pysznicy koło Niska. Następnie, przez prawie rok - od listopada 1944 r. służył w LWP. W lipcu 1945 r. Ryszard Młynarski zatrudnił się jako „oficer” śledczy PUBP w Nisku. W lipcu 1946 r., czyli już po śmierci Józefa Młynarskiego, przejął obowiązki szefa niżańskiego UB, zastępując przeniesionego do PUBP w Krośnie Stanisława Supruniuka. Po rocznym kierowaniu PUBP w Nisku, w październiku 1947 r. Ryszard Młynarski został przeniesiony do PUBP w niedalekim Jarosławiu, też na stanowisko „oficera” śledczego.<ref>https://www.tysol.pl/a30869-tylko-u-nas-tadeusz-pluzanski-danuta-corka-ubeka</ref> W latach 1988–1990 odbywała staż w ramach stypendium Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1994 w Centre for European Studies na Uniwersytecie Sussex. Wykładała na California State University w San Jose. W latach 70. przebywała na stypendium w madryckim Universidad Autonoma. W pierwszej połowie lat 90. przewodniczyła Społecznej Radzie Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania. W latach 1970–1987 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od tego czasu pozostaje bezpartyjna. Należała do Stowarzyszenia „Ordynacka”. W 1994 została doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki ds. społecznych, a od 1 lipca 1994 do 15 października 1996 pełniła funkcję wiceministra przemysłu i handlu. W 1996 współorganizowała nowo utworzony Urząd Komitetu Integracji Europejskiej. W 1997 otrzymała propozycję prowadzenia Kancelarii Prezydenta RP [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]], funkcję tę pełniła do 1998. Jesienią tego samego roku została zastępcą sekretarza wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej (agendy ONZ), od 2000 do 2001 pełniła zaś funkcję sekretarza wykonawczego (w randze zastępcy sekretarza generalnego ONZ). Po wyborach parlamentarnych w 2001 zastąpiła Jacka Saryusza-Wolskiego na stanowisku sekretarza KIE i szefa UKIE, mianowano ją również wiceministrem spraw zagranicznych. Po referendum akcesyjnym z czerwca 2003 została ministrem-członkiem Rady Ministrów. Przez półtora roku reprezentowała Polskę w Konwencie Europejskim. W 2009 została kandydatką [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]] w wyborach do PE jako lider listy w okręgu Warszawa. Mandat eurodeputowanej uzyskała z wynikiem 311 018 głosów. Przyjmując mandat, złożyła rezygnację z członkostwa w Komisji Europejskiej. 20 lipca 2009 została przewodniczącą Komisji Rozwoju Regionalnego w PE. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich.<ref>https://pl.wikipedia.org/wiki/Danuta_H%C3%BCbner</ref>W 1971 zawarła związek małżeński. Ma dwie córki – Ewę i Karolinę. | ||
| Linia 4: | Linia 5: | ||
'''Funkcje sprawowane w instytucjach UE''' | '''Funkcje sprawowane w instytucjach UE''' | ||
* '''2014- | * '''2014-2024''' : Posłanka do Parlamentu Europejskiego, Przewodnicząca Komisji Spraw Konstytucyjnych | ||
* '''2009-2014''' : Posłanka do Parlamentu Europejskiego, Przewodnicząca Komisji Rozwoju Regionalnego | * '''2009-2014''' : Posłanka do Parlamentu Europejskiego, Przewodnicząca Komisji Rozwoju Regionalnego | ||
* '''2004-2009''' : Członek Komisji Europejskiej, Komisarz Unii Europejskiej ds. Polityki Regionalnej | * '''2004-2009''' : Członek Komisji Europejskiej, Komisarz Unii Europejskiej ds. Polityki Regionalnej | ||
| Linia 25: | Linia 26: | ||
== Oświadczenie majątkowe 2023 r.<ref>https://orka.sejm.gov.pl/euposel9.nsf/0/6D08F34458611660C12589C200378FEF/%24File/OSWUE94_017.pdf</ref> == | == Oświadczenie majątkowe 2023 r.<ref>https://orka.sejm.gov.pl/euposel9.nsf/0/6D08F34458611660C12589C200378FEF/%24File/OSWUE94_017.pdf</ref> == | ||
'''Oszczędności: ok. 5,7 mln zł''' | |||
Dochody pieniężne 2023 r.: Parlament Europejski: 89.858,00 euro, Komisja Europejska 12.113,00 euro, emerytura: 98.702,00 pln. | w tym: 500 tys. zł, 1,2 mln euro, 4 tys. USD, 13,3 tys. CHF (łącznie ok. 5,7 mln zł) | ||
Papiery wartościowe '''5,5 tys. zł''' | |||
Współwłasność domu o wartości '''700 tys. zł''' | |||
Mieszkanie o wartości '''400 tys. euro''' | |||
Mieszkanie o wartości '''400 tys. zł''' | |||
Dochody pieniężne 2023 r.: Parlament Europejski: 89.858,00 euro, Komisja Europejska 12.113,00 euro, emerytura: 98.702,00 pln.<ref>https://i.pl/oswiadczenia-majatkowe-europoslow-zobacz-ile-maja-polscy-politycy-w-parlamencie-europejskim/gh/c1-14114689</ref> | |||
== Przypisy: == | == Przypisy: == | ||
Aktualna wersja na dzień 15:29, 14 cze 2024
polska ekonomistka i polityk, urodzona 8 kwietnia 1948 w Nisku. Z domu Młynarska, dziadek Józef Młynarski (rocznik 1897) 1 października 1944 r., wstąpił do bezpieki,do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Nisku. Już półtora miesiąca później był kierownikiem tamtejszej Sekcji Śledczej. Ojciec Ryszard Młynarski (rocznik 1923 r.)We wrześniu 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Z jej ramienia organizował posterunek MO w Pysznicy koło Niska. Następnie, przez prawie rok - od listopada 1944 r. służył w LWP. W lipcu 1945 r. Ryszard Młynarski zatrudnił się jako „oficer” śledczy PUBP w Nisku. W lipcu 1946 r., czyli już po śmierci Józefa Młynarskiego, przejął obowiązki szefa niżańskiego UB, zastępując przeniesionego do PUBP w Krośnie Stanisława Supruniuka. Po rocznym kierowaniu PUBP w Nisku, w październiku 1947 r. Ryszard Młynarski został przeniesiony do PUBP w niedalekim Jarosławiu, też na stanowisko „oficera” śledczego.[1] W latach 1988–1990 odbywała staż w ramach stypendium Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1994 w Centre for European Studies na Uniwersytecie Sussex. Wykładała na California State University w San Jose. W latach 70. przebywała na stypendium w madryckim Universidad Autonoma. W pierwszej połowie lat 90. przewodniczyła Społecznej Radzie Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania. W latach 1970–1987 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od tego czasu pozostaje bezpartyjna. Należała do Stowarzyszenia „Ordynacka”. W 1994 została doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki ds. społecznych, a od 1 lipca 1994 do 15 października 1996 pełniła funkcję wiceministra przemysłu i handlu. W 1996 współorganizowała nowo utworzony Urząd Komitetu Integracji Europejskiej. W 1997 otrzymała propozycję prowadzenia Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, funkcję tę pełniła do 1998. Jesienią tego samego roku została zastępcą sekretarza wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej (agendy ONZ), od 2000 do 2001 pełniła zaś funkcję sekretarza wykonawczego (w randze zastępcy sekretarza generalnego ONZ). Po wyborach parlamentarnych w 2001 zastąpiła Jacka Saryusza-Wolskiego na stanowisku sekretarza KIE i szefa UKIE, mianowano ją również wiceministrem spraw zagranicznych. Po referendum akcesyjnym z czerwca 2003 została ministrem-członkiem Rady Ministrów. Przez półtora roku reprezentowała Polskę w Konwencie Europejskim. W 2009 została kandydatką Platformy Obywatelskiej w wyborach do PE jako lider listy w okręgu Warszawa. Mandat eurodeputowanej uzyskała z wynikiem 311 018 głosów. Przyjmując mandat, złożyła rezygnację z członkostwa w Komisji Europejskiej. 20 lipca 2009 została przewodniczącą Komisji Rozwoju Regionalnego w PE. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich.[2]W 1971 zawarła związek małżeński. Ma dwie córki – Ewę i Karolinę.
kariera polityczna[3][edytuj | edytuj kod]
Funkcje sprawowane w instytucjach UE
- 2014-2024 : Posłanka do Parlamentu Europejskiego, Przewodnicząca Komisji Spraw Konstytucyjnych
- 2009-2014 : Posłanka do Parlamentu Europejskiego, Przewodnicząca Komisji Rozwoju Regionalnego
- 2004-2009 : Członek Komisji Europejskiej, Komisarz Unii Europejskiej ds. Polityki Regionalnej
- 05/2009-11/2009 : Członek Komisji Europejskiej, Komisarz Unii Europejskiej ds. Handlu
Wykształcenie (uzyskane tytuły i dyplomy)[edytuj | edytuj kod]
- 2009 : Doktorat honoris causa, Université de Valenciennes, Francja
- 2009 : Doktorat honoris causa, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
- 2008 : Doktorat honoris causa w dziedzinie nauk politycznych, Universita`degli Studi, Camerino, Włochy
- 2007 : Doktorat honoris causa, Uniwersytet Gospodarki Narodowej i Światowej, Sofia, Bułgaria
- 2005 : Doktorat honoris causa, University of Sussex, Wielka Brytania
- 1992 : Profesor nauk ekonomicznych
- 1991-1994 : Zastępca dyrektora Instytutu Rozwoju i Studiów Strategicznych, Warszawa
- 1988-1990 : Stypendium Fulbrighta, University of California, Berkeley, USA
- 1981-1987 : Zastępca dyrektora Instytutu Badań nad Krajami Rozwijającymi się, SGPiS (obecnie SGH), Warszawa
- 1980 : Habilitacja (międzynarodowe stosunki gospodarcze), SGPiS (obecnie SGH)
- 1974 : Doktorat (ekonomia), SGPiS
- 1971 : Magister ekonomii, Wydział Handlu Zagranicznego, SGPiS
Oświadczenie majątkowe 2023 r.[4][edytuj | edytuj kod]
Oszczędności: ok. 5,7 mln zł
w tym: 500 tys. zł, 1,2 mln euro, 4 tys. USD, 13,3 tys. CHF (łącznie ok. 5,7 mln zł)
Papiery wartościowe 5,5 tys. zł
Współwłasność domu o wartości 700 tys. zł
Mieszkanie o wartości 400 tys. euro
Mieszkanie o wartości 400 tys. zł
Dochody pieniężne 2023 r.: Parlament Europejski: 89.858,00 euro, Komisja Europejska 12.113,00 euro, emerytura: 98.702,00 pln.[5]
Przypisy:[edytuj | edytuj kod]
- ↑ https://www.tysol.pl/a30869-tylko-u-nas-tadeusz-pluzanski-danuta-corka-ubeka
- ↑ https://pl.wikipedia.org/wiki/Danuta_H%C3%BCbner
- ↑ https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/96779/DANUTA+MARIA_HUBNER/cv
- ↑ https://orka.sejm.gov.pl/euposel9.nsf/0/6D08F34458611660C12589C200378FEF/%24File/OSWUE94_017.pdf
- ↑ https://i.pl/oswiadczenia-majatkowe-europoslow-zobacz-ile-maja-polscy-politycy-w-parlamencie-europejskim/gh/c1-14114689