| XI/XII 1981 współorganizator i lider studenckiego strajku na UJ solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI.Od 13 XII 1981 w ukryciu, 21 I 1982 zatrzymany, po tygodniu przesłuchań internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 2 VII 1982 zwolniony. Od 1983 współodpowiedzialny za program wydawniczy niezależnego Wydawnictwa X. Wielokrotnie zatrzymywany.<ref>https://polskiemiesiace.ipn.gov.pl/mie/form/r3226616331705,Rokita-Jan-Maria-Wladyslaw.html</ref> Od XI 1984 członek Obywatelskiej Inicjatywy w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy. 1985-1989 współorganizator i uczestnik Ruchu WiP. W V 1986 wytoczył SB wygrany proces za bezprawne pozbawienie wolności. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S” Regionu Małopolska. 25-28 VIII 1988 współorganizator (obok m.in. Zbigniewa i Zofii Romaszewskich) Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. 18 XII 1988 uczestnik zebrania założycielskiego, do 1989 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. 6 II – 5 IV 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podzespole ds. młodzieży. 1989-1991 poseł RP z listy KO „S”, wiceprzewodniczący OKP, przewodniczący Komisji Nadzwyczajnej do Zbadania Działalności Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.<ref>https://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/X/324</ref> 1990-1996 w UD, UW. 1991-1993 poseł RP z listy UD, przewodniczący Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, 1992-1993 minister, szef URM. 1993-1997 poseł RP z listy UD, Współzałożyciel Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego i jego prezes w latach 2000–2002. Członek Koła Konserwatywno-Ludowego. 1996-2001 w SKL, od 1998 wiceprzewodniczący, 2000-2001 prezes. 1997-2001 poseł RP z listy AWS, przewodniczący m.in. Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz kilku podkomisji nadzwyczajnych. 2001-2007 poseł RP z listy PO, od 2002 w PO.<ref>https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18383,Rokita-Jan-Maria.html</ref> Największą popularność przyniosła mu praca w komisji śledczej dotyczącej [[Afera Rywina|tzw. sprawy Rywina.]] W roku 2005 w wyborach parlamentarnych uzyskał 72145 głosów. Z powodu przegranej PO nie został jednak "Premierem z Krakowa"(jak reklamował na plakatach wyborczych), a jedynie zwykłym posłem na sejm V kadencji.Sporządził tzw. Raport Rokity<ref>https://pl.wikipedia.org/wiki/Sejmowa_Komisja_Nadzwyczajna_do_Zbadania_Dzia%C5%82alno%C5%9Bci_MSW</ref><ref>https://lubimyczytac.pl/ksiazka/165923/raport-rokity</ref>, w którym opisał wyniki pracy komisji (sam był jej przewodniczącym), mającej zbadać działania MSW w sprawie archiwów SB. W latach 90. był związany z Akcją Demokratyczną (był współzałożycielem), Unią Demokratyczną, Unią Wolności, Stronnictwem Ludowo-Konserwatywnym (jako prezes). Nie popierał kandydatur Aleksandra Kwaśniewskiego, Jacka Kuronia ani Mariana Krzaklewskiego na prezydenta RP. | | XI/XII 1981 współorganizator i lider studenckiego strajku na UJ solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI.Od 13 XII 1981 w ukryciu, 21 I 1982 zatrzymany, po tygodniu przesłuchań internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 2 VII 1982 zwolniony. Od 1983 współodpowiedzialny za program wydawniczy niezależnego Wydawnictwa X. Wielokrotnie zatrzymywany. Od XI 1984 członek Obywatelskiej Inicjatywy w Obronie Praw Człowieka Przeciw Przemocy. 1985-1989 współorganizator i uczestnik Ruchu WiP. W V 1986 wytoczył SB wygrany proces za bezprawne pozbawienie wolności. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S” Regionu Małopolska. 25-28 VIII 1988 współorganizator (obok m.in. Zbigniewa i Zofii Romaszewskich) Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. 18 XII 1988 uczestnik zebrania założycielskiego, do 1989 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. 6 II – 5 IV 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w podzespole ds. młodzieży. 1989-1991 poseł RP z listy KO „S”, wiceprzewodniczący OKP, przewodniczący Komisji Nadzwyczajnej do Zbadania Działalności Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.<ref>https://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/X/324</ref> 1990-1996 w UD, UW. 1991-1993 poseł RP z listy UD, przewodniczący Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, 1992-1993 minister, szef URM. 1993-1997 poseł RP z listy UD, Współzałożyciel Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego i jego prezes w latach 2000–2002. Członek Koła Konserwatywno-Ludowego. 1996-2001 w SKL, od 1998 wiceprzewodniczący, 2000-2001 prezes. 1997-2001 poseł RP z listy AWS, przewodniczący m.in. Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz kilku podkomisji nadzwyczajnych. 2001-2007 poseł RP z listy PO, od 2002 w PO.<ref>https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/18383,Rokita-Jan-Maria.html</ref> Największą popularność przyniosła mu praca w komisji śledczej dotyczącej [[Afera Rywina|tzw. sprawy Rywina.]] W roku 2005 w wyborach parlamentarnych uzyskał 72145 głosów. Z powodu przegranej PO nie został jednak "Premierem z Krakowa"(jak reklamował na plakatach wyborczych), a jedynie zwykłym posłem na sejm V kadencji. |
| Pierwszą żoną Jana Rokity, z którą zawarł ślub cywilny, była dziennikarka i pisarka Katarzyna Zimmerer. Jego drugą żoną (ślub kościelny w obrządku katolickim) została Nelli Arnold <ref>https://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/6RP/320</ref>– obywatelka Polski pochodzenia niemieckiego, urodzona w ZSRR. Wspólnie wychowywali jej córkę z pierwszego małżeństwa – Katarzynę.<ref>https://plejada.pl/newsy/nelli-rokita-byla-objawieniem-swiata-polityki-jak-dzis-wyglada-jej-zycie/kbnrfwy</ref>Katharina Arnold przez lata znana była jako „dziecko szalonych rodziców”, czyli córka Nelli i Jana Rokity. W kolejnych latach ukończyła studia w Hiszpanii, zdobywała doświadczenie w licznych firmach, a dziś jest ekspertką i konsultantką, która rozwija biznes w Polsce.<ref>https://viva.pl/ludzie/newsy/nelli-rokita-i-katharina-arnold-136343-r1/</ref>
| |
| 10 stycznia 2024 r. W tekście opublikowanym na portalu Teologia Polityczna, Jan Maria Rokita wskazuje, że mamy do czynienia z "kryzysem praworządności proceduralnej", który "jest pierwszym w powojennej Europie wstrząsem całego tego systemu o takiej skali". W ocenie komentatora kryzys ten "niesie ze sobą zwiastuny politycznej przemiany o dziejowym znaczeniu. Z tej historycznej perspektywy dwa aspekty tego kryzysu są szczególnie interesujące, gdyż noszą charakter precedensów". Pierwszy aspekt – to jak wskazuje Rokita – "zastosowany przez nową władzę w Polsce nowatorski ''modus operandi'', który chętnie nazwałbym 'ograniczonym stanem wyjątkowym'". "Jak pokazuje sprawa radia i telewizji, został on użyty właśnie w sposób ograniczony do jednej ustawy (o mediach), której moc jeden z ministrów zawiesił tylko de facto, bez proklamowania tego de iure" – wyjaśnia były poseł."Precedensowy aspekt drugi – to nieznany dotąd, i to (na ile sięga moja wiedza) w horyzoncie całej europejskiej nowożytności, przypadek zakwestionowania mocy prawnej kluczowych instytucji ustrojowych jakiegoś państwa, w tym powołanych na mocy jego ustawodawstwa sądów, teraz proklamowanych 'nie-sądami'" – kontynuuje Jan Maria Rokita.<ref>https://dorzeczy.pl/opinie/535860/chaos-w-kraju-rokita-tak-nie-bylo-nawet-w-iii-rzeszy.html</ref>
| |
